سبزترین روز سرخ نگاهی دگیر به عاشورا
پیشگفتار یا حسین سلام بر تو یاحسین، بر سرزمین اندوه خیز و لاله رنگ کربلایت، ای فرزند غدیر، آن روز در غدیر قتلگاه، در گودال عشق، کشتی کربلا به خون نشست. سفینه عاشورا در ساحل وصل پهلو گرفت. ای پاره تن رسول، پرورده آغوش بتول! شگفتا تو را که عرش سایه بان بود و آسمان نخستین پلکان نردبان صعودت، در گودال؛ یعنی پایین تر و فروتر از سطح خاک، به میزبانی خنجر و نیزه گرفته بودند و این پرشکوهترین فراز انسان است؛ در گودال، بر خاک تنیده و داغ در باران تیر، آرام زمزمه کردی : الهی رضاً بقضائک تسلیماً لا مرک... و امروز نسلی حسینی، هشت سال در شیار جبهه ها، در ژرفای آبها جان بخشید و به پاسداری حریم خیمه ایمان برخاست و دست و سر به منای عشق آورد. یا حسین، شهیدان تو را خوب شناختند. رمز و راز بزرگ شهادتت را خوب دریافتند و آنگاه با قامتی همقامت رشید اکبر، پاره پاره شان باز آوردند. عباس وار، بال در بال، آسمان جبهه را با دستهایشان پوشاندند. قاسم وار، شهادت را شیرین تر از عسل یافتند و همچون توبی سر، نشان افتخار هزاران گلزخم بر تن، بر دوش محزون یاران باز آمدند. یا حسین، مفقودالاثرها؛ اجساد مطهر مانده در بیابان، آیات صریح مظلومیت ما و گواه بزرگ اقتدای ما به کربلای توست. اینان که همچون مادرت مزارشان ناشناخته مانده.
دسته بندی: سایر ناشران
ناشر: تست نشر مصطفی
تعداد صفحات: 116
تاریخ انتشار: 1400/12/21
قیمت
10000 تومان
چکیده و خلاصه
پیشگفتار یا حسین سلام بر تو یاحسین، بر سرزمین اندوه خیز و لاله رنگ کربلایت، ای فرزند غدیر، آن روز در غدیر قتلگاه، در گودال عشق، کشتی کربلا به خون نشست. سفینه عاشورا در ساحل وصل پهلو گرفت. ای پاره تن رسول، پرورده آغوش بتول! شگفتا تو را که عرش سایه بان بود و آسمان نخستین پلکان نردبان صعودت، در گودال؛ یعنی پایین تر و فروتر از سطح خاک، به میزبانی خنجر و نیزه گرفته بودند و این پرشکوهترین فراز انسان است؛ در گودال، بر خاک تنیده و داغ در باران تیر، آرام زمزمه کردی : الهی رضاً بقضائک تسلیماً لا مرک... و امروز نسلی حسینی، هشت سال در شیار جبهه ها، در ژرفای آبها جان بخشید و به پاسداری حریم خیمه ایمان برخاست و دست و سر به منای عشق آورد. یا حسین، شهیدان تو را خوب شناختند. رمز و راز بزرگ شهادتت را خوب دریافتند و آنگاه با قامتی همقامت رشید اکبر، پاره پاره شان باز آوردند. عباس وار، بال در بال، آسمان جبهه را با دستهایشان پوشاندند. قاسم وار، شهادت را شیرین تر از عسل یافتند و همچون توبی سر، نشان افتخار هزاران گلزخم بر تن، بر دوش محزون یاران باز آمدند. یا حسین، مفقودالاثرها؛ اجساد مطهر مانده در بیابان، آیات صریح مظلومیت ما و گواه بزرگ اقتدای ما به کربلای توست. اینان که همچون مادرت مزارشان ناشناخته مانده.
کتاب های مشابه
.jpg&w=640&q=75)
.jpg&w=640&q=75)
.jpg&w=640&q=75)
