چکیده و خلاصه

«آداب المتعلمین» را خواجه نصیرالدین طوسی (579-672ق) به زبان عربی درباره علم‌آموزی و روش‌های یادگیری علوم نوشته است. وی در مقدمه می‌نویسد که این کتاب را به صورت خلاصه و بر اساس آنچه از استادان خود شنیده یا در کتاب‌ها خوانده است نوشته است؛ زیرا برای بسیاری از دانشجویان و طالبان علم، به دلیل اشتباه در انتخاب روش و ساختار یادگیری و رعایت اصول آن، دانش‌اندوزی سخت و دشوار شده است یا با وجود تلاش زیاد نتیجه خوب و عالی نمی‌گیرند. وی این کتاب را در دوازده فصل تنظیم کرده است: 1. چیستی و ماهیت علم؛ 2. نیت و قصد برای علم‌آموزی؛ 3. انتخاب رشته علمی، استاد و همدرس؛ 4. جدیت در یادگیری و پشتکار در درس خواندن؛ 5. میزان آموزش و مطالعه؛ 6. توکل به خدا کردن و دغدغه رزق و روزی و لذات دنیوی نداشتن؛ 7. دوره‌ها وز مان‌های یادگیری مفید در طول عمر و ساعات شبانه‌روز؛ 8. احترام به معلم و استاد و توجه به نصایح و پندهای آنان؛ 9. اخلاق یادگیری مستمر و از دست ندادن فرصت‌ها؛ 10. پرهیزکاری، دوری از پرخوری و پرگویی و اموری که عمر و وقت را ضایع می‌کند؛ 11. عوامل تقویت حافظه و هوش و تمرکز؛ 12. عوامل روزی و طول عمر. برخی نویسنده کتاب «آداب المتعلمین» را «برهان الدین زرنوجی» فقیه قرن پنجم و ششم هجری دانسته‌اند. منبع متن آموزشی، موسسه فرهنگی دیجیتالی نرم افزاری قائمیه نشر اصفهان و موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان و کتابخانه مدرسه فقاهت می باشد.